نکات آموزنده ای از چار ایمز برای دانشجویان معماری

در قرن بیستم میلادی عده ی کمی توانستند حد فاصل بین طراحی و معماری را بدون مشقت و با موفقیت مانند چار ایمز و ری ایمز رعایت نمایند. برای این زوج، برتری دادن به یکی از دو این مقوله، تصنعی و ناکارآمد بود. افکار خلاق و کارآمد آنها برگرفته از روش های مبتنی بر حل مساله بود که منجر به پیدایش راه حل هایی در روند طراحی می شد که نیازهای مشخصی را پاسخ می گفتند و موفقیت این روش ها را میشد در میزان کارآمدی آنها اندازه گیری نمود. علی رغم اینکه خانم و آقای ایمز آشکارا دده از رواج گرایش "بیان خلاق" بودند، اما زمانی که کارهایشان به نمایش در می آمد، با یکنواختی و روزمرگی که معمولا آثاری که به شدت عملگرا هستند را تهدید میکند روبرو نبودیم. آنها دریافته بودند که لذت بردن از طرح به خودی خود کارآمد است، و هر آبجکتی که در کاربرش این حس را بر می انگیزد، منجر به ملاحظات زیبایی شناختی میگردد که این نیز یکی دیگر از معیارهای کارآمدی طرح است. اعتقاد به وحدت عملکرد و احساس منجر به پیدایش برخی از شاخص ترین آثار قرن شد :

Case Study House #8، Molded Plywood Lounge Chairs و Eames Lounge and Ottoman

مطلب پیش رو، که بر گرفته از کتاب An Eames Anthology می باشد و Daniel Ostroff ویراستار آن بوده و انتشارات دانشگاه ییل آن را چاپ کرده است، به دوران حرفه ای Ray و Charles Eames از منظر طراح، معمار، استاد، هنرمند، فیلمساز و نویسنده میپردازد. آستروف با بررسی و دقت در 130000 مدرک بایگانی شده در کتابخانه کنگره امریکا ،دریافت که شهرت بالای این زوج به دلیل سطح بالای خلاقیت و پویایی آنها بود، در نتیجه این کتاب مرجعی کامل و همه جانبه برای نشان دادن وسعت نظر و علایق تمام و کمال آنها می باشد.

انواع سبک های معماری، از گذشته تا به حال

مستحکم تر از فولاد : انقلاب شیگروبان در کاربرد متریال گلولوم

نکات آموزنده ای از چارلز ایمز برای دانشجویان معماری